148. සොයුරු පෙම

මල් ගහ උඩ පුංචි කුරුළු කූඩුවක් තිබුණා. කුඩුව කුරුළු ඇතුලේ පැටව් තුන්දෙනයි. ලොකුම එක්කෙනා කුරුළු අයියා. අනිත් දෙන්නා කුරුළු නංගියි මල්ලියි. අයියා පොඩ්ඩක් ලොකු උනාට නංගියි මල්ලියි තවම පොඩියි. නමුත් තුන් දෙනාටම තාමත් පියාඹන්න බැහැ. තව ටිකක් ලොකුවෙලා පිහාටු සවිමත් වුණාම තමයි තනියම එළියට යන්න පුළුවන් වෙන්නෙ. එතකන් පරිස්සමින් කූඩුවට වෙලා ඉන්න ඕනෙ. කුරුළු අම්මා නිතරම බබාලා තුන්දෙනාට අවවාද දුන්නා. 

එක දවසක් කුරුළු අයියා උදේම ඇහැරුණා. වටපිට බැලුවා. අම්මා පේන්න හිටියේ නැහැ. නංගියි මල්ලියි තවම නිදි. අම්මා කෑම හොයාගෙන එන්න ගිහිල්ලා වෙන්න ඇති. කුරුළු අයියා කල්පනා කළා. ටික වෙලාවකින් කුරුළු අයියාට මහා බඩගින්නක් දැනුණා. අම්මාට ඉක්මනින් එන්න කියන්න ඕනේ. කුරුළු අයියා කට ඇරලා කියුක් බියුක් කියලා සද්ද කරන්න පටන් ගත්තා. අම්මාට මේ සද්දේ ඇහුණා. කෑමත් හොටෙන් අරගෙන අම්මා ඉක්මනට ඉගිළිලා කූඩුව ලඟට ආවා. 

ඒත් එක්කම කුරුළු මල්ලි අවදි වුණා. කෑම සුවඳ දැනුණා. හනික හනික කට ඇරියා. දැන් අයියයි මල්ලියි දෙදෙනාම කටවල් ඇරගෙන. කාටද ඉස්සෙල්ලා කවන්නෙ. අම්මා මොහොතක් බලා හිටියා. "මට වඩා මල්ලිට බඩගිනි ඇති. තවම පොඩියිනෙ." කුරුළු අයියාට කල්පනා උනා. එයාගෙ කට පියාගත්තා. අම්මා මල්ලිට කෑම කැව්වා. මල්ලි ඉක්මනට ඉක්මනට කෑම ගිල්ලා. අයියාට සතුටුයි. අම්මා තව කෑම ගෙන්න ගියා.

අම්මා දෙවෙනි පාරත් කෑම ගෙනාවා. අයියා හයියෙන් කට ඇරියා. නමුත් එතකොටම මොකද දන්නවාද උනේ? චූටි කුරුළු නංගි ඇහැරුණා. මහා විසාලෙට බඩගිනි කට අරුණා. දැන් අය්යයි නංගියි දෙන්නාම කටවල් ඇරගෙන. කාටද කවන්නෙ කියලා අම්මා මොහොතක් කල්පනා කළා."මට වඩා නංගිට බඩගිනි ඇති. තවම පොඩියිනෙ." කුරුළු අයියාට කල්පනා උනා. එයාගෙ කට පියාගත්තා. අම්මා නංගිට කෑම කැව්වා. නංගි ඉක්මනට කෑම ගිල්ලා. අයියාට සතුටුයි. අම්මා තුන්වෙනි පාරටත් කෑම ගෙන්න ගියා.

මේ පාර නම් අම්මා කෑම අරන් එනකොට නංගිගෙයි මල්ලිගෙයි බඩ පිරිලා. අයියාට බඩගිනි ඉවසලා ඉවසලා හරිම අමාරුයි. අයියා ලොකුවට කට ඇරියා. අම්මා ආදරෙන් අයියාට කෑම කැව්වා. බඩ පිරෙනකන්ම කැව්වා. කාලා ඉවර වුණාම අම්මා අයියාව ආදරෙන් තුරුළු කරගත්තා. "ආදරණිය පුතෙක්...ආදරණිය අයියෙක්." මගේ පුතාට තුණුරුවන් සරණයි. අම්මා සතුටු කඳුලක් සලමින් පැවසුවා. අයියාට හරිම සතුටුයි. මේ කතාව නංගිටයි මල්ලිටයි ඇහුණා. දෙන්නා දෙපැත්තෙන් ඇවිත් අයියාව තුරුළු කරගත්තා. සහෝදර ප්‍රේමය හරිම සුවඳයි. එතැනින් හමාගෙන ගිය සුළං කුමාරිට ඉබේම කියවුණා.

© සිත්තර පැංචි 

 2024-06-03

147. දත් දොස්තර

අනාගතේ දත් දොස්තර නෝන කෙනෙක් වෙලා 

පුංචි ළමයි ඔක්කෝගෙම කටවල් ඇර බලා 

ඇදවුණු දත්, කැරකුණු දත් හරියට සකසලා 

සැනසෙමි මං ඔවුනගෙ සුරතල් සිනහව බලා 

දැන් ඉඳලම ඒ වෙනුවෙන් හොඳට ඉගන ගමී 

ටොපි චොකලට් වෙනුවට රස ගුණ පලතුරු කමී 

දත් රැකගන්නේ කොහොමද සැමට කියාදෙමී 

මගෙ ඇද දත් දෙක දිනෙකදි මමම හදාගමි.

© සිත්තර පැංචි 

2024-06-02

146. කුරුළු බබා

 

 ඉර මාමා හරි එළියයි පාන්දරින් පායලා 

 දිස්නෙ දිදී පොළොව දිහා බලා සිටී හිනැහිලා 

 බන්ඩි ගෙඩිය පුරවගන්න මල් පැණිවල රස බලා 

 කුරුළු බබා මල් ගොමුවට ආව හනික පියඹලා 

 'මගෙ අම්මෝ හරි රස්නේ' අව්ව හරිම සැර වැඩියි 

 ඉහින් කනින් බේරී බේරී දාඩිය වැල් වැල් ගලයි 

 අව්වෙ ඉඳන් මල්වල පැණි බොන්න හරිම අපහසුයි 

 මොකක්ද මේකට පිළියම කුරුළු බබා දුර සිතයි 

 කුරුළු බබා හරි වේගෙන් දුර අහසට පියඹුවා 

 කාරණාව පැහැදිලි කර ඉර මාමට පැවසුවා 

 රස්නෙ ටිකක් අඩු කරන්න ඉල්ලීමක් ඉල්ලුවා 

 'හා හා හරි' ඉර මාමා එකඟ වෙමින් පැවසුවා 

 වලාකුළට මුවා වෙලා ඉර මාමා හැංගුණා 

 ඒ එක්කම අව් රස්නය හෙමින් හෙමින් අඩු උණා

 'හරිම රසයි මේ මල්පැණි' බන්ඩි පිරී සැනසුනා 

 කුරුළු බබා හරි සතුටින් මල් ගොමුවෙන් ඉගිලුණා.

© සිත්තර පැංචි 

 2024-06-01

145. වෙසක් කූඩු

 තීරු තීරු ලස්සන රැළි කතුර අරන් කපනවා 

 තෝර තෝර පාට පාට සව් කොළ ගම් ගානවා 

 හරව හරව අලව අලව ඒවයෙ හැඩ බලනවා 

 බෝම උනන්දුවෙන් පැංචි වෙසක් කූඩු හදනවා. 

 පිට පොඩ්ඩක් කසාගන්න කිටියා පැංචි සොයනවා 

 කොළ ගොඩ මැද ඉන්න පැංචි දැක එදෙසට ඇදෙනවා 

 මාව ටිකක් අතගාන්න යැයි පැංචිට කියනවා 

 "වැඩක්නෙ මං පස්සෙ එන්න" ලෙස උත්තර ලැබෙනවා 

 ඉවසනු බෑ පිට කැසිල්ල වැඩි වැඩියෙන් දැනෙනවා 

 කපල තිබුණු රැළි රැළි ගොඩ උඩට කිටියා පනිනවා 

 පෙරලි පෙරලි හතර අතට කිටියා එතැන නටනවා 

 කුඩුවෙ අලවපු සව්කොළ සේරම ටික ඉරෙනවා 

 තරහ ගියපු පැංචි අතින් කිටියට ගුටි ලැබෙනවා 

 ගැහුව උනත් පැංචිට කිටියා ගැන දුක හිතෙනවා

 දීසි දෙකක් පිරෙන්න කිරි ඒ වෙනුවට ලැබෙනවා 

 කිරි බී බඩ පිරුණු කිටී සැප නින්දට වැටෙනවා 

 පැංචි ආයි කොනක ඉඳන් වැඩේ පටන් ගන්නවා 

 ගොඩාරියක් වෙසක් කූඩු අලවා නිම කරනවා 

 අටපට්ටම්, බිලිං කූඩු අතරේ තරු දිලෙනවා 

 නෙලුම් මලුත් නිමා කරද්දිම කළුවර වැටෙනවා 

 ගේ වටේම බල්බ් දමා එල්ලා  සවි කරනවා 

 පාට පාට වෙසක් කූඩු එලිය ලැබී දිලෙනවා 

 සතුට ගොඩයි පැංචිගේ ඇස් ඒ සතුටට නටනවා 

 බෙදාගන්න සතුට කිටියා කොහෙද කොහෙද සොයනවා  

 සැප නින්දේ කිටිය තවම ගොරව ගොරව නිදනවා 

 ඔය ඇති දැන් කියා පැංචි කිටියා අවදි කරනවා 

 වෙසක් සිරිය නරඹ නරඹ එකට ආයෙ ඇලෙනවා 

 දෙන්න එක්ක සන්තෝසෙන් ඔන්චිල්ලා පදිනවා. 

 © සිත්තර පැංචි 

 2024-05-18

144. මල් මිතුරෝ

ඉර මාමා උදෙන්ම අවදි උනා. ගස් අතරින් රන්වන් රැස් දහරාවක්ම  ලෝබ නතුව පොළොවට එව්වා. පැංචිගේ මල් පාත්තියේ මල් ඔක්කොම ඉක්මනට ඉක්මනට පෙති ඇරියා. එක එක පාටින් ලස්සනට හිනා වුනා. වටපිටාව දැන් හරිම සුන්දරයි. ඒ වගේම සුවඳයි. 

තැඹිලි පාට මල හිනා වෙමින්ම අවට බැලුවා. එයා අනිත් මල් වලට වඩා උසට හිටිය හින්දා හැමෝවම හොඳට පෙනුනා. තැඹිලි පාට මලට පුංචි ආඩම්බරයක් හිතට දැනුණා. "පේනවා නේද? උස වෙන එක තමයි හොඳම. ඔයාලා කොච්චර ඉස්සුනත් මට වගේ වටේම පේන්නේ නෑනේ.  අනික මේ...මට ඇති තරම් ඉර එළිය නා ගන්නත් පුළුවන්." තැඹිලි පාට මල එයා ළඟම හිටිය රෝසපාට මල දිහා බලලා ආඩම්බරෙන් කිව්වා.

"ඇත්ත තමයි. මටත් මේ වගේ උසට ඉන්න තිබුණ නම් කොච්චර හොඳද? දැන් ඉතින් ඉර එළිය ටිකක් නාන්නත් අස්සෙන් අස්සෙන් එබෙන්න එපැයි. මිටි උනාම කරදරයි." රෝසපාට මලට ටිකක් දුක හිතුණා. "මොනවා කරන්නද ඉතින්. මගෙ නටුවට පුළුවන් උපරිම උසට ගිහිල්ලනෙ ඉන්නෙ. මිටියට ඉන්න එකම මල මම නෙවෙයිනෙ. මටත් වඩා මිටි මල් මේ තව ඉන්නෙ" එහෙම හිතලා රෝස පාට මල දුක තුනී කර ගත්තා.

ඔන්න ටිකකින් ලොකු සුළඟක් හමන්න පටන් ගත්තා. ටික ටික සුළං වේගය වැඩි උනා. සුළං පහර තරහෙන් වගේ ඇවිත් තැඹිලි පාට මලේ වැදුණා. තැඹිලි පාට මලේ නටුව වේගෙන් දෙපැත්තට පැද්දුනා. " අනේ මේ සුළං පාරට මගේ නටුව කැඩිලා යයිද? "මලට බොහොම බය හිතුණා. මල වෙව්ලන්න පටන් ගත්තා. මිටි රෝස පාට මල මේක බලාගෙන හිටියා. තැඹිලි පාට මල දෙපැත්තට වැනෙනකොට එයාගෙ ඇගෙත් හැපුණා. රෝස පාට මලට දුක හිතුනා. එයා තැඹිලි පාට මලේ නටුවට එයාගේ ඇඟට හේත්තු වෙලා ඉන්න ඉඩ දුන්නා. තැඹිලි පාට මල රෝස පාට මලට හේත්තු වෙලා යන්තම් නොපැද්දී හිටියා. 

ටික වෙලාවකින් සුළඟ අඩු වෙලා මහ වැස්සක් වැටෙන්න පටන් ගත්තා. මොර ගෙඩි වගේ වැහි බිංදු තැඹිලි පාට මලේ පෙති උඩට වැටුණා. වතුර බිංදුවල බරට තැඹිලි පාට මලේ පෙති ඔක්කොම තෙතබරියං උනා. එයාගෙ නටුවට කෙළින් ඉන්න බැරුව දෙකට මැදින් නැවිලා ගියා. රෝස පාට මලට නම් වැස්සෙනුත් ලොකු කරදරයක් උනේ නෑ. එයාගේ මල් පෙති හොඳට ඝනකම්ව හැදිලා තිබුණ නිසා ඉක්මනට තෙතබරිත උනේ නෑ. මිටි මහත නටුව කිසිම බයක් නැතුව චන්ඩියා වගේ වැස්සට මුහුණ දුන්නා. තැඹිලි පාට උස මල වැස්ස ඉවරවෙනකන් රෝස පාට මල උඩ මුහුණ හංගාගෙන බයේ වෙව්ල වෙව්ල හිටියා. රෝස පාට මල බොහොම ආදරෙන් එයාව වැටෙන්න නොදී අල්ලාගෙන වැස්සෙන් ආරක්ෂා කළා. 

වැස්ස පායලා ආපහු ඉර මාමා හිනා වුණා. තැඹිලි පාට මල නැගිටලා ඇස් ඇරියා. "ඔයා නැත්නම් මම බිම වැටිලා. මම හොඳටම බයවෙලා හිටියේ. ඔයා නිසා යන්තම් නොවැටී බේරුණා. මාව බේරා ගත්තාට ඔයාට බොහොම ස්තුතියි." තැඹිලි පාට උස මල රෝස පාට මිටි මලට කිව්වා. රෝස පාට මල ලස්සනට හිනා වුණා. "උස වෙන එකට වඩා ඔයා වගේ මිටි වෙන එක හොඳයි. එතකොට කරදර අඩුයි." තැඹිලි පාට උස මල ආපහු කිව්වා. රෝස පාට මල හිස වැනුවා.

"හිනා වෙලා සතුටින් ඉන්න වැදගත් වෙන්නෙ උස වෙන එකවත් මිටි වෙන එකවත් නෙවෙයි. යාලුකමයි සමගියයි. රෝස පාට මල තැඹිලි පාට මලට කිව්වා. "අද මම ඔයාට උදව් කළා. හෙට සමහර විට ඔයා මට උදව් කරයි. අපි හැමෝම එක්කෙනාගෙන් එක්කෙනාට වෙනස්. ඒ වෙනස්කම් අපි තේරුම් ගන්න ඕනේ. ඒවාට ගරු කරන්න ඕනේ. හැම වෙලේම එකිනෙකාට උදවු කරගන්න ඕනේ."රෝස පාට මල් තැඹිලි පාට මලට ලොකු පාඩමක්ම කියා දුන්නා. "ඔයා කිව්වේ ඇත්ත තමයි. මමත් එක තේරුම් ගත්තා. අපි හැමදාම යාළුකමින් සමගියෙන් එකට ඉමු." තැඹිලි පාට මල එහෙම කියලා රෝස පාට මලේ අතින් අල්ල ගත්තා. ඊට පස්සේ දෙන්නා එක්ක නැලවි නැලවි ලස්සන නැටුමක්  නැටුවා. ටික වෙලාවකින් මල් මිතුරෝ සියලු දෙනාම නැටුමට එකතු උනා.මල් මිතුරන්ගේ නැටුම් ප්‍රසංගය හුඟ වෙලාවක් යනකන් පැවතුණා. 

© සිත්තර පැංචි 

 2024-05-17

143. වෙසක්

 

සල්මල් දසඅත පිපුණා

සුවඳින් හැම තැන පිරුණා 

මංගල සිරියෙන් ලුම්බිණි 

උයන බැබළුණා....

සිනා මුදු තෙපුල් නැගුණා 

සොඳුරු ප්‍රිය දසුන් මැවුණා 

අමුතු අසිරියක් බැලු හැම 

අතම දිස්වුණා ...

සාදු නාදයක් ඇසුණා 

ආසිරි මල් වැසි වැටුණා 

පිනැති පුතෙක් මහමායා 

කුසින් බිහි වුණා ...

පියුම් සතක් පැන නැගුණා 

සිඟිති දෙපා පිළිගැනුණා 

ලොවක් නිවන උතුම් ගමන 

එයින් ඇරඹුනා ...

© සිත්තර පැංචි 

 2024-05-13

142. කැරට්

හා පැටියා උදෙන්ම නැගිට්ටා. මුහුණ කට සේදුවා. හොඳටම බඩගිනි වගේ. මොනවාහරි කන්න හිතාගෙන කැරට් පාත්තිය පැත්තට ගියා. ආ මේ තියෙන්නෙ කැරට් හොඳට හැදිලා. සමහර ලස්සන ලස්සන කැරට් අල පොලොවෙනුත් උඩට මතු වෙලා. හා පැටියාගේ කටට කෙල ඉනුවා. 

හා පැටියා පොඩ්ඩක් පොළව හාරලා කරත අලයක් ගලවලා ගත්තා. "අපෝ මේ කැරට් අලේ බොහොම පුංචියි නේ. මගේ බඩගින්නේ හැටියට මේක මගේ බඩේ ගෑවෙන්නවත් මදි." හා පැටියා තනියම කියෙව්වා. පුංචි කැරට් අලේ කේන්තියෙන් පැත්තකට දාලා හා පැටියා ආපහු පොළොව හෑරුවා. තව අලයක් ගලවා ගත්තා. "අපෝ මේකත් පුංචි වැඩියිනෙ. මේක මගේ බඩේ බාගයක් පිරෙන්නත් මදි. මේ පාත්තියේ පුංචි කැරට් අල විතරමද තියෙන්නෙ. තව ටිකක් හාරලා ලොකු අලයක් කොහොමහරි ගලවා ගන්න ඕනෙ." හා පැටියා ආපහු පොළොව හාරන්න පටන් ගත්තා.

"මේ පාර නම් විසාල අලයක් ලබෙන්න වගේ. අදිනවා අදිනවා කෝ කැරට් අලේ එන්නේ නෑ." හා පැටියා හොද හුස්මක් අරන් පුළුවන් තරම් හයියෙන් කැරට් අලේ ඇද්දා. කිව්වත් වගේ ඒ පාර නම් හම්බ වුණේ මහා විසාල කැරට් අලයක්. "බුදු අම්මෝ මේකේ ලොකු. මේක මට තනියෙන් කාලා ඉවර කරන්න බෑ. මගේ බඩත් පැලෙයි මේක සේරම කන්න ගියොත්." හා පැටියා ආයෙමත් තනියෙන් කියෙව්වා. 

"අපරාදෙ මගෙ මහන්සිය. ඇයි අප්පා. මගේ බඩට හරියන කැරට් අලයක් හොයන්න මේ තරම්ම අමාරුද? අතාරින්න නරකයි. මේ ගැලෙව්වා වගේ තව එකක් ගලවගන්න ඕනෑ." හා පැටියා එයාටම කියා ගන්නා ගමන් ආපහු කැරට් පාත්තිය හාරන්න ලෑස්ති වුණා.

"හෝව්...හෝව්...හෝව්...." පොළොව හාරන්න හැදුවා විතරයි හා පැටියාට කවුදෝ කතා කරනවා ඇහුණා. කෝ කවුද? කොහෙන්ද කතා කරන්නෙ. හා පැටියා වට පිට හැමතැනම බැලුවා. කෝ කවුරුවත් නෑනෙ. "මෙහේ මෙහේ. මං මෙහේ. වටපිට බලලා හරියන්නේ නෑ. උඩ බලන්න." කතාකරන සද්දේ ආපහු ඇහුණා. හා පැටියා උඩ බැලුවා. ආ මේ ඉන්නේ ඉර මාමානෙ. හා පැටියා දිහා බලාගෙන හිනා වෙවී. 

"හා පැටියො...ඔය කරන වැඩේ නම් එච්චර හොඳ නෑ. මං බලාගෙන හිටියෙ. ඔහොම ගියොත් කැරට් පාත්තියම ගලවලා තමයි නතර වෙන්න වෙන්නෙ." ඉර මාමා කිව්වා. "ඉතින් ඉර මාමෙ. මගේ බඩට ගැලපෙන කැරට් අලයක් තාම හම්බ වුණේ නෑනෙ." හා පැටියාත් උත්තර දුන්නා. "එහෙම අපේ බඩේ ගානටම කැරට් අල හැදෙන්නෙ නෑ හා පැටියො. ඔයා ඔය හාරපු කැරට් වලින් එකක් අරන් කන්නකො. ඒක මදියි වගේ නම් තව එකක් කන්න පුළුවන්. ඒක වැඩියි වගේ හිතෙනවා නම් ඉතුරු ටික ගෙදර අරන් ගිහින් මල්ලිට දෙන්න පුළුවන් නේ. හරි සරලයි." ඉර මාමා පැහැදිලි කළා. "දැන් ඔය ගලවපු අල ටික ඔයාට විතරක් නෙවෙයි. ඔයාගෙ හා පවුලටම ඇති වෙයි. ඉතුරු ටික මතක ඇතුව යනකොට අරන් යන්න. හෙටත් කන්න අපි කැරට් අල ඉතුරු කරගන්න එපයි. නිකරුණේ කිසිම දෙයක් නාස්ති කරන්න හොඳ නෑ." ඉර මාමා තව දුරටත් කියාදීලා අයෙමත් අහසට ගියා. 

"කල්පනා කරලා බැලුවාම කාරණාව ඇත්ත තමයි. අපරාදෙ මම තව ගලවන්න ගියා නම් ඔක්කොම නාස්ති වෙනවා. හොඳ වෙලාවට ඉර මාමා මට කතා කළේ." හා පැටියාට හිතුණා. හා පැටියා කැරට් අලයක් කන්න පටන් ගත්තා. ම්ම්...රසම රසයි. තව එකක් කන්න නම් පුළුවන් වගේ. ඒක ගෙදර ගිහින්ම කනවා. එහෙම හිතපු හා පැටියා ඉතුරු කැරට් ටික එකතු කරලා මල්ලට දමා ගත්තා. ගෙදර යන්න පිටත් උනා. විටෙක නටමින් විටෙක පනිමින් කැරට් මල්ලත් අරන් ගෙදර යන හා පැටියා කිව්ව කවි මග දිගටම ඇහුණා. 

කැරට් කැරට් කැරට් 

තැඹිලි පාට කැරට් 

කන්න කන්න ආස හිතෙන 

හොඳම කෑම කැරට්...

රසම රසයි කැරට් 

ගුණම ගුණයි කැරට් 

හාවොන්ටම කන්න හැදෙන 

හොඳම අලේ කැරට්...

අමුවෙන් කන කැරට් 

සම සුරකින කැරට්  

ඇස් පෙනීම දියුණු කරන 

විටමින් පිරි කැරට්...

අදත් කන්නෙ කැරට් 

හෙටත් කන්නෙ කැරට් 

හාවො අපේ ජීවිතේම 

කැරට් කැරට් කැරට්....

© සිත්තර පැංචි 

2024-05-12

141. කිමිදුම් සහ පියාසර

 

"ඔයාට කිමිදෙන්න පුලුවන්ද ?" කිමිදුම් පියාසර ගෙන් ඇහුවා. 

"මට කිමිදෙන්න නම් බෑ. හැබැයි පියාඹන්න පුළුවන්." 

 පියාසර කිමිදුම් ට පිළිතුරු දුන්නා.

"ඔයාට පියාඹන්න පුලුවන්ද? " පියාසර කිමිදුම් ගෙන් ඇහුවා. 

"මට පියාඹන්න නම් බෑ. හැබැයි කිමිදෙන්න පුළුවන්." 

 කිමිදුම් පිරාසර ට පිළිතුරු දුන්නා.

"නිවාඩු කාලේ අපි වැඩක් කරමුද? " කිමිදුම් පියාසර ගෙන් ඇහුවා. 

"කරමු කරමු. මොකක්ද වැඩේ?" පියාසර කිමිදුම් ගෙන් ඇහුවා. 

 "ඔයාට මට පියාඹන්න උගන්නන්න. 

  මං ඔයාට කිමිදෙන්න උගන්නන්නම්. 

  අපි පුළුවන් දේවල් හුවමාරු කර ගනිමු. 

  බැරි දේවල් පුරුදු වෙමු." 

  කිමිදුම් පිරාසරට කිව්වා.

 "අන්න හොඳයි. හොඳ අදහස. අදම පටන් ගමු." 

  පියාසර කැමැත්ත පල කළා. 

 යාළුවො දෙන්නා එදා ඉදලා හැමදාම මුණ ගැහුණා. 

 කිමිදුම් පියාසර ට කිමිදෙන්න ඉගැන්නුවා. 

 පියාසර කිමිදුම් ට පියාඹන්න පුරුදු කළා.

 නිවාඩු කාලේ ඉවර වෙද්දී කිමිදුම්ට හොඳට පියාඹන්න පුළුවන්. 

 පියාසරට හොඳට කිමිදෙන්න පුළුවන්. 

 නිවාඩුව ඉවර වෙලා ඉස්කෝලේ පටන් ගත්තා.

 ගුරුතුමී දෙන්නාටම බොහොම ප්‍රශංසා කළා. 

 "හැමෝම කිමිදුම්වයි පියාසරවයි ආදර්ශයට අර ගන්න ඕනේ."

 ගුරුතුමී අනිත් ඩොල්ෆින් ළමයින්ටත් උපදෙස් දුන්නා.

 කිමිදුම්ටත් පියාසරටත් බොහොම සතුටුයි. 

 දෙන්නා බොහොම ආදරෙන් එකිනෙකා වැළඳ ගත්තා. 

 පන්තියේ ළමයි නොනවත්වා අත්පුඩි ගැසුවා.

 හුඟ වෙලාවක් යනකන් ඒ සද්දේ අවට දෝංකාර දිදී ඇසුණා.

 © සිත්තර පැංචි 

 2024-05-11

140. කොළපට්ටා බූම්

පැංචිගේ හොඳම යාලුවා තමයි කුකූ. මේ නිවාඩු කාලේ කුකූගේ  ලොකුම රාජකාරිය තමයි පැංචි එක්ක සෙල්ලම් කරන එක. මේ සෙල්ලම් වලිනුත් මේ දෙන්නා වැඩියෙන්ම කරන්නේ කොළපට්ටා බූම් එකේ යන සෙල්ලම. ගහෙන් ගැලවිලා වැටුණු පුවක් අත්තක් අරන් ඒකෙ නාරටියේ කොළ ටික ගලවලා දාලා මේ කොළපට්ටා බූම් එක මේ දෙන්නාට හදලා දුන්නෙ ආච්චම්මා. 

කුකූ මුල් කාලේ කොළපට්ටා බූම් එකේ යන්න බය වුණා. උස්සගෙන ඇවිත් බලහත්කාරෙන් සීට් එකේ වාඩි කෙරෙව්වත් කුකූ නෙවෙයි ඒකෙ ඉන්නෙ. ඒ සැණින් පැනලා අහකට දුවනවා. ඒකටත් එක්ක දැන්. පැංචි කොලපට්ටා බූම් එක ගන්නකොටම කුකූ ඇවිත් සීට් එකේ වාඩි වෙනවා. කුකූ ඒ තරම් ආසයි මේ බූම් එකේ යන්න.

හැමදාම මේ බූම් එකේ රියදුරුතුමිය වෙන්නේ පැංචි. කුකූ බූම් එකට නැග්ග ගමන් පැංචි එයාගෙන් යන තැන අහලා ටිකට් එකක් දෙනවා. ඊට පස්සේ තමයි ගමාන්තයට පරිස්සමින් එක්කගෙන ගිහින් බස්සන්නේ. ඒත් එක දවසක් කුකූට මේ රියදුරු රස්සාවට ආස හිතුණා. එදා බූම් එක එලියට ගත්තාට කුකූ නෙවෙයි ඒකෙ වාඩි උනේ. කුකු කොළපට්ටා බූම් ඒකෙ නැට්ටෙන් අල්ලාගෙන පැංචිට ඒකෙ වාඩි වෙන්න කිව්වා. පැංචිට එක පාරටම ඒක තේරුණේ නෑ. ඒ පාර කුකූ ගිහින් පැංචිගේ ගවුමෙන් ඇදගෙන එක්ක ඇවිත් බූම් එකේ සීට් එකෙන් වාඩි කෙරෙව්වා. වාඩි කරවලා පාර දිගේ කඩුල්ල ලඟට ගිහින් ගේ වටේ රව්මෙන් ගිහින් කුස්සියේ දොරකඩ ලඟින්ම බහින්න ටිකට් එකකුත් දුන්නා. දැන් කුකූ ගේ ලෑස්තිය බූම් එක ඇදගෙන යන්න.

කුකූ බූම් එක කටින් අල්ලලා ඇද්දා. අපොයි බූම් එක හෙලවුනේවත් නැහැ. ඒ පාර කුකූ කකුල් දෙක පස්සට දාලා හොඳට වීරිය අරගෙන ආපහු පාරක් බූම් එක ඇද්දා. අනේ ඒත් වෙනසක් නෑ. කෝ මේ පැංචි පුංචියට හිටියට හරි බරයි වගේ. දැන් මොකද කරන්නෙ. කුකූ කල්පනා කළා. ආ හරි. කුස්සියෙ පිඟානේ මාළුයි බතුයි තව ටිකක් ඇති. කුකූට මතක් උනා. කුකූ දුවලා දුවලා ගිහින් බත් කාලා ආවා. දැන් නම් ශක්තිය ලැබිලා ඇති. හයියෙන් අදින්න ඕනෑ. කුකූ පුළුවන් තරම් හයියෙන් වෙර වීරිය අරගෙන බූම් එක ඇද්දා. යන්තම් හෙලවුනා විතරයි ඒත් පොඩි දුරක් වත් ගියේ නම් නෑ. 

හරි වැඩේ. දැන් මොකෝ කරන්නෙ. කුකූ කල්පනා කළා. ආච්චම්මා කුස්සියේ උයනවා. කුකූට අදහසක් ආවා. කුකූ කුස්සියට දුවලා ගියා. ආච්චම්මාගේ වටේ කැරකි කැරකි මොනවාදෝ කිව්වා. මිදුලට යන්න කතා කළා."යන්න යන්න එළියට කුකූ. මන් තාම උයලා ඉවර නෑ."ආච්චම්මා කිව්වා. ඒ පාර කුකූ ආච්චම්මාගේ දිග සායෙන් අල්ලලා ඇද්දා. "මොකද කුකූ කොහෙ යන්නද මේ කතා කරන්නෙ. කවුරුහරි අමුත්තෙක් වත් ගෙදරට ඇවිල්ලද ?" එහෙම අහගෙන ආච්චම්මා කුස්සියෙන් එලියට ආවා. කුකූ නැට්ට වනමින් ආච්චම්මාගේ සායෙන් ඇදගෙන මිදුලට එක්ක ගියා. කොලපට්ටා බූම් එක ලඟට ගිහින් බැව් බැව් කිව්වා. ආච්චම්මාට කාරණාව තේරුණා. 

"අනේ අනේ. දෙන්න එක්ක එකතු වෙලා මාව සෙල්ලමට ගන්න නේද? හොඳයි වැඩේ." ආච්චම්මා බොරු කේන්තියක් පෙන්නමින්ම කොළපට්ටා බූම් එක අදින්න ලෑස්ති උනා. කුකූ දුවලා ගිහින් කොණකින් අද්දා. කොළ පට්ටා බූම් එක හෙමින් හෙමින් පටන් ගෙන ටික ටික වේගේ වැඩි කරමින් යන්න පටන් ගත්තා. නමුත් හරි වැඩේ. ටික දුරක් යද්දිම කුකූට රියදුරු රස්සාව එපා උනා. මගියෙක් වෙන්න ඕනෑ උනා. කුකූ පැංචිගේ උකුල උඩට පැන්නා. හරි බරි ගැහිලා සීට් එකේ වාඩි උනා. රියදුරුතුමිය වංගු ගනිමින් බ්රේක් ගසමින් ඉතා දක්ෂ ලෙස කොළ පට්ටා බූම් එක පැදෙව්වා. බුම් එක ගේ වටේ වේගෙන් සැර දමමින් ගමන් කළා. ගමන කොච්චර විනොදජනකද කියනවා නම් දෙන්නාටම බහින තැනත්  අමතක උනා.

© සිත්තර පැංචි 

2024-05-10

139. හැංගි මුත්තං

උදේ පාන්දර ඉර ලස්සනට පායලා. පළාතම හරි එළියයි. සමනලයා පාවි පාවි නැලවි නැලවි මල් ගොමුවට ආවා. පැණි ටිකක් බීලා බන්ඩි ගෙඩිය පුරවාගෙන සෙල්ලම් කරන්න පටන් ගත්තා. එහෙට පියාසැලුවා. මෙහෙට පියාසැලුවා. වට රවුම් ගියා. කරණම් ගැහුවා. මල් උඩින් ගියා. මල් යටින් ගියා. සමනලයගේ  සෙල්ලම බලන්න ලස්සනයි.

අහසෙ පාවෙමින් හිටිය වළාකුලක් මේක දැක්කා. එයාටත් පොඩ්ඩක් සමනලයා එක්ක සෙල්ලම් කරන්න ආසාවක් ආවා. වලාකුල හිමින් හිමින් පහලට පාවෙලා ඇවිත් සමනලයා ලඟට කිට්ටු කළා. "යාලුවේ මාත් එන්නද සෙල්ලම් කරන්න". වළාකුල සමනලයාගෙන් ඇහුවා. "හරි ශෝක්නෙ. එන්න එන්න. මාත් මේ යාළුවෙක් එනකං තමයි හිටියෙ." සමනලයා හිනා වෙලා කිව්වා. "මොකක්ද ඉතින් අපි කරන සෙල්ලම?" ඉක්මනින් සෙල්ලමක් පටන් ගන්න ආසාවෙන් සමනලයා වලාකුලෙන් ඇහුවා. "අපි හැංගි මුත්තං කරමු." වළාකුල කිව්වා. "අන්න වැඩේ. මං කැමතියි. හැංගි මුත්තං හැංගියෝ....නොපෙනෙන තැනක හැංගියෝ...." සමනලයා සිංදුවකුත් කියමින් සතුට ප්‍රකාශ කළා.

"මම ඇස් දෙක වහගෙන විස්සට ගණින්නම්. ඔයා ඉස්සෙල්ලා හැංගෙන්න." වළාකුල සමනලයාට කිව්වා. වළාකුල ඇස් වහ ගත්තා. "එක දෙක තුන හතර ...." වලාකුළ ගණන් කරන අතරේ සමනලයා ඉක්මනට ඒ ලඟම තිබුණු සුවඳ මලක පෙත්තකට මුවා වෙලා හැංගුනා. වළාකුල තාම ගණන් කරනවා.

මේ අතරේ පාඩම් මේසෙ උඩ තියෙන මල් පෝච්චියට දාන්න අලුත් මලක් කඩාගන්න හිතාගෙන පැංචි ගෙදරින් එළියට ආවා.. හැංගිමුත්තන් සෙල්ලම ගැන කිසිම දෙයක් නොදන්නා පැංචි සමනලයා හැංගිලා හිටිය මල නටුවෙන් කඩා ගත්තා. ගේ ඇතුලට අරන් ගිහින් පෝච්චියට දැම්මා..

වළාකුල ගණන් කරලා ඉවර වෙලා ඇස් ඇරියා. සමනලයාව හොයන්න පටන් ගත්තා. "මේ හොර ගෙඩියා කොහේ හැංගුනාද මන්දා." එහෙම හිතන ගමන් වළාකුල සමනලයාව හැම තැනම හෙව්වා. මල් ගොමුව පුරාම හෙව්වා. ඒත් සමනලයා හොයා ගන්න නම් බැරි උනා. දැන් මොකද කරන්නෙ. වළාකුල කල්පනා කළා.

ඔහොම කල්පනා කරද්දී පැංචි කඩාගෙන ගිය මලේ ඉතිරි වෙලා තිබුණු නටුව වළාකුල දැක්කා. "කෝ මෙතන තිබුණු මල? කවුරුහරි කඩාගෙන ගිහින් වගේ. ඒ මල හොයාගෙන ගිහින් බලන්න ඕනේ." වළාකුල හිතුවා. ඒත් කොහොමද මම ඒ මල හොයාගන්නෙ. කවුරු කොහෙට අරන් ගියාද දන්නෙ නැහැනේ. වළාකුල පොඩ්ඩක් කල්පනා කළා. හොඳ අදහසක් හිතට ආවා.

මල නැති උනාට ඒ අවට තවමත් මල් සුවඳ රැඳී තිබුණා. මල් සුවඳ දිගේ ඉව කරමින් වළාකුල පා වුනා. මල් ගොමුව ඇතුලේ පාවුණා. මල් ගොමුවෙන් එළියට පාවුණා. ඊට පස්සේ ගේ පැත්තට පාවුණා. අන්තිමට මල් සුවඳ දිගේ පාවෙලා පාවෙලා ගිහින් පැංචි ගේ පාඩම් මේසෙ ළඟටම ආවා. "ආ මේ පෝච්චියේ දාල තියෙන්නේ මං හොයපු මල තමයි." වළාකුල හෙමින් හෙමින් මලට කිට්ටු වෙලා විපරම් කළා. ඔන්න එතකොට මලේ පෙති අස්සෙන් සමනලයාගේ පිහාටුවක කෙළවරක් පෙනුණා. වළාකුල හරිම සීරුවට පරිස්සමින් මල් පෙත්ත උස්සලා බැලුවා. මේ ඉන්නෙ චණ්ඩියා. "දැක්කා දැක්කා...එළියට එන්නෝ...එළියට එන්නෝ...." වළාකුල අත්පුඩි තලලා සමනලයාට කතා කළා. සමනලයා හිනා වේවි එලියට ආවා.

"ඔයා දක්ෂයි. මං හිතුවේ මාව හොයාගන්න බැරි වෙයි කියලා.පැංචි අක්කා මාව අරන් යද්දිත් මම හෙලවෙන්නෙම නැතුව හිටියේ ඔයාට හොයාගන්න බැරි වෙන්න." මල් ගොමුවට යන ගමන් සමනලයා වලාකුලට කිව්වා. "මෙන්න මෙයා තමයි මට උදවු කලේ. ඔයාව හොයාගන්න. නැත්නම් මම තාමත් හොයනවා." හිනා වේවි එහෙම කියන ගමන් වළාකුල එයාගෙ ඔළුවට ඇඟිල්ල තියලා සමනලයාට පෙන්නුවා. ඒකට නම් සමනලයාටත් හිනා ගියා. "හෙට සෙල්ලම් කරද්දී පැංචි අක්කාටත් කතා කරමු නේද. නැත්නම් හෙටත් ඔයාව අරන් ගිහින් පෝච්චියේ දා ගනියි." වළාකුල කිව්වා.දෙන්නාම අයෙමත් මහ සද්දෙට හිනා වුණා. හෙට උදේ නැවත හමුවන පොරොන්දුව පිට අළුත් යාළුවො දෙන්නා සිනාසෙමින්ම විසිර ගියේ කියන්න බැරි තරම් සතුටින්.

© සිත්තර පැංචි 

2024-05-09

138. සුවඳ කුමාරි

වෙලාව හවස පහයි. උදේ ඉඳලම සුවඳ හදලා හදලා සුවඳ කුමාරිට හරි මහන්සියි. සුවඳ කුමාරි වැඩ නවත්තලා මාළිගාවෙන් එළියට ආවා. පොඩි විවේකයක් ගන්නත් එක්ක වළාකුලක් උඩ සනීපෙට වාඩි වෙලා පහල බලාගෙන හිටියා. ඉර බැහැගෙන යන්න කිට්ටු නිසා අහස රත්තරන් පාට වෙලා. මුළු පළාතම හරිම ලස්සනයි. 

ටිකකින් කවුදෝ ඈතින් එනවා වගේ පෙනුණා. සුවඳ කුමාරි ඒ දිහා බලන් හිටියා. ඈතින් ආපු කෙනා ටික ටික කිට්ටු උනා. "ආ... මේ පාට කුමාරිනෙ. කොහේ ගිහින්ද මේ හති දාගෙන එන්නෙ? සුවඳ කුමාරි පාට කුමාරිගෙන් ඇහුවා.  

"මම උදේම මල් පෙති පාට කරන්න ගියානෙ. දැන් තමයි මේ වැඩ ඉවර වුණේ." පාට කුමාරි දාඩිය පිස දමමින් සුවඳ කුමාරිට කිව්වා. "අන්න අර පේන හෙන්දිරික්කා මල් යාය තමයි මම අන්තිමට පාට කලේ. ඔයාට පේනවා නේද ඒවායේ පාටවල ලස්සන. මම ඒවා එක එක පාටවලින් පාට කළේ හරිම ආසාවෙන්." පාට කුමාරි සුවඳ කුමාරිට පහල හෙන්දිරිකා මල් යාය පෙන්නන ගමන් කිව්වා.

"ඇත්ත තමයි. පුදුම තරම් ලස්සනයි. ඔයා හරි දක්ෂයිනේ " සුවඳ කුමාරි පාට කුමාරිට කිව්වා. පාට කුමාරි ලස්සන හිනාවක් පෑවා. "මං එහෙනං ගිහින් එන්නම්. හෙට උදේම ආපහු වැඩ පටන් ගන්න තියෙනවනේ." පාට කුමාරි යන්න ලෑස්ති වෙලා වලාකුලට නැග්ගා. "හෝව් හෝව් පොඩ්ඩක් ඉන්න. ඔයා දැන් ගියාම රෑට පිපෙන මල් පාට කරන්නේ කවුද ?" සුවඳ කුමාරි පාට කුමාරිගෙන් ඇහුවා. "එයාලාට පාට ඕන නෑ අනේ. දැන් ඉර මාමා ගියාම පාට කලත් එයාලව කොහොමත් පේන්නෙ නෑනේ. ඇරත් මට හොඳටම මහන්සියි." සුවඳ කුමාරිට සුබ සැන්දෑවක් ප්‍රාර්ථනා කළ පාට කුමාරි ඒ ටික කියාගෙනම යන්න ගියා.

සුවඳ කුමාරිට පොඩි දුකක් දැනුණා. ඉර මාමා ගියාට හඳ මාමා එනවානේ. රෑට පිපෙන මල් වලටත් පාට පොඩ්ඩක් දාලම ගියා නම් කොච්චර හොඳද? ඒත් ඉතින් පාට කුමාරි මහන්සි වෙලානෙ ගියෙ. සුවඳ කුමාරි කල්පනා කලා. රෑට පිපෙන මල් පව්. සුවඳ කුමාරිට හිතුණා. මට පුළුවන් නම් මං ගිහින් එයාලව පාට කරනවා. කෝ ඒත් මම පාට හදන්න දන්නෙ නෑනෙ. මම දන්නෙ සුවඳ හදන්න විතරනෙ. සුවඳ කුමාරි රෑ වෙනකන්ම කල්පනා කළා. 

රෑ වෙද්දී සුවඳ කුමාරිගෙ දුක වැඩි උනා. ඒ හින්දාම රෑට පිපුණු මල් බලන්න සුවඳ කුමාරි පහලට බැස්සා. මගෙ අම්මෝ. පිපිච්ච මල් ගොඩ. සේපාලිකා, සමන්පිච්ච, රෑ කුමාරි, කඩුපුල්, ඇට්ටේරියා ....නම් දන්න නොදන්න මල් ජාති මහා ගොඩක් පිපිලා හිනා වේවි ඉන්නවා. ඒ අතරට පොකුණේ කුමුදු මලුත් පිපිලා. හරිම ලස්සනයි. එයාලා සුදු පාට පෙති දිග ඇරගෙන සුවඳ කුමාරි දිහා බලන් හිටියේ හරියට පාට ටිකක් ඉල්ලගන්න වගේ. සුවඳ කුමාරිට හොඳ අදහසක් ආවා. පාට නැති උනාට මොකෝ. මට පුළුවන් නේ මෙයාලට මම හදපු සුවඳ ජාති බෙදලා දෙන්න. සුවඳ කුමාරි හිතුවා.

සුවඳ කුමාරි එක එක මල් ළඟට ගියා. ඒ හැමෝටම සුවඳ කුමාරි එයාම හදපු සුවඳ වලින් ටික ටික බෙදා දුන්නා. ඒත් එක්කම හැම මලකින්ම මිහිරි සුවඳක් හැමුවා. දැන් නම් මුළු පලාතම හරිම සුවඳයි. මල් වලින් පටන් ගත්ත මිහිරි සුවඳ වටේට වටේට ගිහින් ඈතට ඈතට ගිහින් උඩට උඩට ගිහින් හඳ මාමා ගාවට එනකල්ම හැමුවා. 

සුවඳ බෙදලා ඉවර වුණු සුවඳ කුමාරි යන්න ලැස්ති වෙලා මල් වලට අත වැනුවා. "බොහොම ස්තුතියි සුවඳ කුමාරි...පරිස්සමින් ගිහින් එන්න." මල් ඔක්කොම එක හඬින් සුවඳ කුමාරිට සමු දීලා සුවඳ කුමාරි ඈතට ඈතට ගිහින් අහසේ නොපෙනී යනකන්ම බලාගෙන හිටියා. අද තමයි මං වැඩියෙන්ම සතුටු උන දවස. ඈතට පාවෙලා යන ගමන් සුවඳ කුමාරි හිතුවා. 

© සිත්තර පැංචි 

2024-05-08 

137. පාට ගෑම

පැංචි පින්තූර පොත ගත්තා. පාට කරන්න ලෑස්ති වෙලා දවසට නියමිත පිටුව පෙරළුවා. දකුණු අත පැත්තේ පිටුවේ ලේනෙක් හිටියා. වම් අත පැත්තේ පිටුවේ හාවෙක් හිටියා. මේ දෙන්නාගෙන් කවුද ඉස්සෙල්ලම පාට කරන්නෙ. පැංචි කල්පනා කළා. 

පැංචි ලේනා දිහා බැලුවා. "අනේ මාව පාට කරන්නකො." ලේනා පැංචි ට කිව්වා. පැංචි හාවා දිහා බැලුවා. "අනේ මාව පාට කරන්නකො" හාවාත් කිව්වා. දැන් මොකද කරන්නෙ. මං කොහොමද මේ දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක් තෝරාගන්නේ. පැංචිට හරි ප්‍රශ්නයක්. 

පැංචි පාට පැන්සලෙන් ඔලුවට තට්ටු කළා. අනේ මගේ ටිකිරි මොළේ. මට අදහසක් දෙන්නකෝ. පැංචි කිව්වා. මෙන්න එතකොටම පැංචිට නුවණක් පහල උනා. "හරි මම දැන් ඔය දෙන්නාගෙන් එක්කෙනෙක් තෝරාගන්න යන්නේ පොඩි සෙල්ලමක් කරලා. එතකොට කාටවත් අසාධාරණයක් නෑ. ඔයාල දෙන්නම ඒකට කැමතිද? " පැංචි ලේනාගෙනුත් හාවාගෙනුත් ඇහුවා. දෙන්නාම ඒකට කැමැත්ත පල කළා. 

හරි එහෙම නම් ඔන්න පටන් ගමු. හාවාගේත් ලෙනාගේත් ඔලුවට ඇඟිලි තියමින් පැංචි තාලෙට මෙහෙම ගායනා කළා. 

"ටක් ටුක් ටික් මං යන්නේ 

 කොයි පාරෙන්දෝ ... 

 කොතැනින් ගියත් මං නවතින්නේ.... 

 මෙන්න... මෙතන... ලු..." 

කවිය ඉවර වෙද්දී ලේනා ගාව පැංචිගේ ඇඟිල්ල නැවතුණා. ඒ කියන්නේ පැංචිට ඉස්සෙල්ලාම පාට කරන්න වෙන්නේ ලේනා.. ලේනා ට ලොකු හිනාවක් ගියා. හාවා අත්පුඩි ගැසුවා. 

පැංචි ලේනාගේ පින්තූරය පාට කළා. ඒක ඉවර වෙලා හාවාගේ පින්තූරයත් පාට කළා. "ඔයා හරි ලස්සනයි". ලේනා හාවාට කිව්වා. "ඔයත් හරි ලස්සනයි". හාවා ලේනාට කිව්වා. "ඔයාලා දෙන්නාම හරි ලස්සනයි." පැංචි කිව්වා. තුන් දෙනාම බොහොම සතුටු වුණා.

© සිත්තර පැංචි 

2024-04-28 

136. සූකිරි දත්

ඩයිනොගෙ කිරි දත් වැටිලා අතු කඩන්න බෑ 

ඉතුරු දෙකත් හෙලවෙයි අද හෙටද දන්නෙ නෑ 

හයියට ඇති කිසිම දෙයක් දැන් හපන්න බෑ 

අලුත් දතක් කොයි දවසේ එයිද දන්නෙ නෑ 

සූකිරි දත් දොස්තර මේ සිද්ධිය දැක්කා 

ඩයිනොට දත් සායනේට එන්නට කිව්වා 

බබෙක් දීපු ලොකුම දතක් එළියට ගත්තා 

පරිස්සමින් එය ඩයිනොගෙ කටේ ඇලෙව්වා 

ලොකු දත් දෙක ලඟින් තියෙන බබාගෙ දත කිරී  

පුංචි උනත් ගොඩාරියක් ඊට කමක් නැතී  

පුංචි දතෙන් මොනවාහරි හපා කන්න හැකී 

සූකිරි දත් ප්ර‍තිකාරය අකුරට ඇත කෙරී. 

© සිත්තර පැංචි 

2023-01-28 

135. කුඹි ගෙදර

 

ගුරුතුමියට සනීප නෑ වැස්සට තෙමිලා 

ඒක නිසා වේලසනින් පාසල ඇරිලා 

කුඹි ළමයි ගෙදර එද්දි  පේලිය හැදිලා 

කුඹි අම්මා කොහෙද ගිහින් ගෙයි දොර වහලා 

මොකද ඉතින් දැන් කරන්නෙ හරි පුරස්නේකි 

දොර අරින්න විදියක් නෑ එතැන යුද්දෙකී

ඒ මදිවට බඩගිනි වී බඩෙත් ගින්නකී

උදව් කරන්නට ආවේ කුරුළු පැංචෙකී

ජෑම් ගහෙන් ඉදුණු ජෑම් ගෙඩියක් කඩලා 

කුරුළු පැංචා කුඹි ලගින් ගෙනැල්ල තිබ්බා 

චුට්ට චුට්ට කෑලි එයින් ගෙන රස කරලා 

කෑමෙන් පසු ගියා බඩේ ගින්දර නිවිලා 

අම්මා එනකන් දැන්නම් හැකිය සිටින්න 

බඩගිනි නිවුණා එනිසා හැකි ඉවසන්න 

හැකි සැමවිට කොයි කාටත් උදව් කරන්න 

කුරුළු පැංචාගෙන් ආදර්ශය අර ගන්න. 

© සිත්තර පැංචි

2021-01-25 

134. ලස්සන රට

 

ඉර පායාගෙන ඇවිදින් උදෙන්ම රුවට 

පාට පාට ලස්සන මල් පිපෙන්න හැඩට 

කුඩා සිනිදු පෙති සියල්ල තැලෙයිද පයට 

සුරන්ගනාවිට බහින්න බයයිලු බිමට 

දැවටි දැවටි සුළඟ ඇවිත් සිසිල බෙදන්නේ 

පුළුන් වගේ සුදු මීදුම් අවට ගලන්නේ 

මේ ලස්සන සුරංගනා ලොවෙත් නොවන්නේ 

නොයා මෙහේ නවතින්නටමයි සිත දෙන්නේ  

ලොකු හුස්මක් ඉතාම දිගු ඇය අරගත්තා 

මල් සුවඳින් මුළු නැහැයම පුරවා ගත්තා 

හෙට උදයෙත් ආයෙ එන්න සිහි කරගත්තා 

දුකින් වගේ මල් උයනෙන් ඇය සමු ගත්තා 

සුරංගනාවියන් හටත් ලෝබ හිතෙනවා  

අපිටත් හරි ලස්සන පොඩි රටක් තියෙනවා 

පොඩිහිටියන් සහයෝගෙන් එකමුතු වෙනවා  

මහන්සි වී සුවදායක හෙටක් හදනවා. 

© සිත්තර පැංචි

2023-01-24 

133. රෝස මලීගේ නුවණ

 

ඇපල් ගහේ මහ විසාල ඇපල් පිරී තිබේ

ගොළුබෙලි චුට්ටා එතැනින් දුර ගමනක යෙදේ

ඉදුණු ඇපල් වැටුණොත් මගෙ කටුව කැඩී බිඳේ

ගමන යන්නෙ කොහොමද දැන් එයාට බය හිතේ 

පොළොව යටින් කුඹි ගියපු ලොකු උමගක් ඇත 

මෙහෙන් ඇතුළු වී අරහෙන් පිටවෙන්නට හැක 

හනික යන්න එතුලට බිය වෙන්න දෙයක් නැත 

රෝස මලී ගෙන් අවවාදයක් ලැබී ඇත

ගොළුබෙලි චුට්ටා හෙමිහිට උමගට ගොඩ වුණා 

කටුව බිඳේ යයි සිතතුළ වූ බිය දුරු වුණා

හෙමින් හෙමින් ගහට යටින් ගොස් ඉන් පිටවුණා 

කටුව තාම යහතින් බව දැක සිත සැනසුණා 

හැමපැත්තම හොඳට හිතල බලල පුංචි මොළෙන්

සිහි කැදවා යොදා නුවණ තැනට සුදුසු ලෙසින්

තවත් කෙනෙකු හට පිහිටක් විය හැකිවුණ බැවින් 

රෝස මලී හරි සතුටින් සිටී සිනා සෙමින්.  

© සිත්තර පැංචි

2023-01-23

132. හොඳ සිරිත්

 

පූසිට සෙල්ලම් කරන්න බෝනික්කා ඕනෙලූ

ලස්සන මල කඩා ගත්තෙ බෝනික්කට දෙන්නලූ 

නූල් බෝලෙ පටලැවිලා ලිහාගන්න බෑමලූ 

සෙල්ලම් මීයත් කැඩිලා යයි කියන්නෙ ඇත්තලූ 

සීරෙන්නේ නැති වෙන්නට නියපොතු ටික හංගලා 

මුහුණ සෝදලා උදේම ඇඟත් හොඳට නාවලා 

ආස හිතෙන්නට වලිගේ රිබන් එකක් පළදලා 

බෝනික්කා බාරගන්න ඉන්නෙ පූසි මග බලා 

පූසි ට දී බෝනික්කා හරියට පැය දෙකකට

සිංදු කියනවාලු පැංචි කුරුල්ලෝ හා තරගෙට

බෙදා හදා ගන්නා එක මිතුරු අගය සිහි කොට 

හොඳ සිරිතකි ඉතාම හොඳ පාර කියන සතුටට.

© සිත්තර පැංචි 

131. මල් වත්ත

 

මම පැන්සල් උල් කළා 

කැපෙන වාටි රැස් කළා 

ඒවායින් මල් වත්තේ

ලස්සන මල් සුපිපුනා 

පොත් අස්සේ බල බලා 

වේලුනු කොළ ගෙන සොයා 

කොළ අලවා මල් වත්තට 

පඳුරු පඳුරු එක් කළා 

කුරුළු පැන්චො පියඹලා 

මල් පෙති උඩ නැවතිලා 

මම අලවපු පිහාටු හරි  

ලස්සන යැයි කියනවා.

© සිත්තර පැංචි.

130. අමුතු රේණුව

මොකක්ද මේ මල ඇතුලේ අමුතු රේණුව 

එහෙට මෙහෙට කැරකි කැරකි නටන සීරුව  

ගුමු ගුමු ගුමු මල ඇතුලෙන් වැයෙන සීනුව 

හරිම අමුත්තකි සෙලවෙන පොඩි පිහාටුව 

මී මැස්සා පැණි ගන්නට මලට රිංගලා 

වලිගෙ එලියෙ මුහුණ ඇතුලෙ කෙමියෙ හිරවෙලා 

සිහියක් නෑ මල් මී වල රසෙහි කිමිදිලා 

මල් පැණි හැර සියලුම දෙය මතක නැති වෙලා 

පැණි බිව්වා බඩ පිරුණා එළියට යනු කෙසේ 

තවත් මහත් වෙලා නොවෙද නිකමට මෙන් සිතේ 

සමනලයගෙ සරදම් සිනහව ළඟ ළඟ ඇසේ 

වෑයම් කර ලිස්සා යනු මල නොරිදෙන ලෙසේ 

© සිත්තර පැංචි 

129. හිත හොඳ අය

 

පයින් ඇවිදලා ගියෝතින් වෙලාව ගත වෙයි 

ඉස්කෝලේ යන්නට මට තව පරක්කු වෙයි 

එකම පාරෙ පාත්ත අයියත් ගමනක් යයි 

පිටට නැග්ගොතින් හනිකට යන්නට හැකි වෙයි 

පාත්ත අයියේ නැවතී මේක අහන්න 

හැකිද මාත් අයියගෙ පිට උඩ ගෙනයන්න 

දවල් වෙන්න කලියෙන් ඉස්කෝලෙට යන්න 

පුලුවන්නම් අයියේ මට උදව් කරන්න 

පාත්ත අයියා නැවතී පොඩ්ඩක් හිතුවා 

කොහොමත් යන ගමන නොවෙද වෙනසක් නැතුවා 

ගොළුබෙලි පැංචා ඉල්ලපු උදව්ව කෙරුවා 

පිට උඩ නග්ගන් ඉස්කෝලෙට ඇරලෙව්වා 

දෙන්නගේම වැඩ කෙරුණා වෙලාව ඉතුරුයි 

උදව් කරලා උදව් ලබලා හිතටත් සතුටුයි 

දැන හඳුනා ගත් දෙදෙනා දැන් ගජ මිතුරුයි 

හිත හොඳ අය ඉන්නා තැන සැමදා සොඳුරුයි

© සිත්තර පැංචි.

128. දොයිය දොයිය දොයි

 

ගෙනත් දෙන්නකෝ අම්මේ මටත් කොට්ටයක් 

හැදිලා තියෙන්නේ මට දැන් ලොකුම නිදිමතක් 

හිටගෙන නිදියද්දි මෙහෙම නැහැනෙ නිදහසක් 

පුළුන් කොට්ටෙකින් ඔළුවට එයි සනීපයක් 

අම්මා කොට්ටයක් ගෙනාවා ඒක උස මදී 

තවත් කොට්ටයක් ගෙනාව ඒත් උස මදී 

තුන්වෙනි කොට්ටෙත් ගෙනාවා තුනත් උස මදී 

බෙල්ල දිගයි නොවැ පුතාගෙ කොට්ට තව මදී 

අම්මා ගිහින් තවත් කොට්ට දෙකක් ගෙනාවයි 

ඔක්කොම දැන් කොට්ට ගණන පහට සමානයි 

ඔළුව තියාගත් විට එහි හරිම සනීපයි 

හිනා වෙවී පැංචා අපේ දොයිය දොයිය දොයි.

© සිත්තර පැංචි 

127. උසයි උසයි

උසයි උසයි හරිම උසයි 

දැන් නම් මම ගොඩක් උසයි 

තව පොඩ්ඩක් ඉස්සී මල - බලන්න ඕනෑ 

අනිත් කුරුල්ලෝ ඉගිලෙයි 

මට බෑ මම තවම පොඩියි 

උස වෙන්නට ඉනි මගකට - නගින්න ඕනෑ 

අම්ම තාත්තගෙ පිට උඩ 

මම අම්මාගේ පිට උඩ 

මෙහෙම හොඳද ඔයාලගෙන් - අහන්න ඕනෑ 

බර වැඩිවී තාත්තාට 

අපිව බිමට ඇද වැටේද 

වැඩිය වෙලා නොගෙන බිමට - බහින්න ඕනෑ 

ඉගිල්ලෙන්න හැකි වෙන්නට 

ලොකු වෙන්නට ඉක්මනින්ම 

ගුණදායක කෑම නිතර - ගිලින්න ඕනෑ  

කුරුළු පැටියා එහෙම කියයි 

අමමා තාත්තා හිනැහෙයි

පොඩ්ඩො ඉතින් හුරතලේට - සිටින්න ඕනෑ.

© සිත්තර පැංචි.

126. අලි ආදරේ

චූටි මල්ලි හරිම බයයි ඉන්න කළුවරේ 

අයියෙ මාව අල්ලගන්න කියා කරදරේ 

කිව්ව ගමන් මල්ලි තුරුළු කරන් පපුතුරේ

මල්ලිලාට අයියලානෙ හුඟක් ආදරේ 

හඳමාමත් අද පුංචියි තරුත් දෙක තුනයි 

තව කළුවර වැඩි වෙනකොට අයියටත් බයයි 

තුරුළු වෙන්න මටත් කෙනෙක් හිටිය නම් හොඳයි 

චූටි මල්ලි තුරුළු කරන් අයිය දුර සිතයි 

ඒත් එක්කලම සුපුරුදු සුවඳ පැමිණුනා 

ලෝබ හිතෙන උණුසුම සියොලඟම පැතිරුණා 

අම්ම තුරුල්ලට දෙදෙනම හනික ගුළි වුණා 

ආදරේට අලි, කළුවර රැයම පැරදුණා.

© සිත්තර පැංචි.

125. පූස් නැට්ටෙ සංගීතේ

පූස් හාමිනේ ගහ උඩ අව්ව තපිනවා
කොඩිය වගේ නැට්ට උඩට හැරිලා තියෙනවා
පූස් නැට්ට ගහේ අත්ත යැයි රැවටෙනවා
කුරුළු බබා ඒ මත ඉඳ සින්දු කියනවා  

 

කන ලඟින්ම ඉමිහිරි තාලයකි ඇහෙන්නේ 

හරිම ලස්සනයි පූසිගෙ ඇස් පියවෙන්නේ
කුරුළු බබා රසට මිහිරි ගීත ගයන්නේ
පූස් නැට්ටෙ ඉඳගෙන බව පූසි නොදන්නේ  

 
අමුතු දෙයක් යම්කිසි වලිගයට දැනෙනවා
බාගෙට ඇස් ඇරපු පූසි හැරිල බලනවා
කුරුළු බබා වලිගය උඩ සිංදු කියනවා

දැකපු පූසිගේ මුහුණට සිනා නැගෙනවා

  
කවමදාකවත් මෙය නම් වුණේ නැති දෙයක්
නිකන් තියෙන වලිගෙට අද ලැබිල නොවැ වැඩක්
අනේ හොඳයි මටත් එයින් හම්බ වෙයි පිනක්
එහෙම හිතල සතුටු වුණා පූසි මහ ගොඩක් !

© සිත්තර පැංචි.

124. මෙන්න මගේ පූසි

මෙන්න මගේ පූසී - හරිම රුවයි පූසී

පුළුන් ගොඩයි පූසී - පූසීගෙ නම රෝසී ...

රෝසි කන්නෙ දෝසී - දෝසි හැදුවෙ ඩේසී

හදන්න හරි ලේසී - රෝසිට අද වාසී ...

අපිට එපා දෝසී - ඕනෑ මාළු දීසී 

වටේ නටයි ඩේසී - පූසි පැටව් සීසී ...

මාළු ගන්න කාසී - ඩේසිට නෑ වාසී

රෝසි එක්ක දෝසී - කන්න එන්න සීසී ...

 

123. මූදු අශ්ව

හිතුවෙ හරිම ලොකුයි කියල අශ්වයටත් වඩා
මූදු අශ්වයෙක් වීලත් ඇයි ඔතරම් කුඩා
මාළු බබා හරි ප්‍රශ්නෙක ඉන්නේ හිරවෙලා
මූදු අශ්ව අයියේ විසඳල දෙනවද ඔයා

   
හුඟක් දෙනා එහෙම හිතන් ඉන්නා බැව් සැබැයි
ඒත් මගේ නම තරමට සැසදෙනවා නොවෙයි
අශ්ව කියල තිබුනට නම ඇත්තෙන් මං පොඩියි
තරම මගේ අරගත් විට හාල්මැස්සා වගෙයි   

 
මාළු බබා එය අසලා පුදුමෙට පත් වුණා
කාරණාව දත් අයියා ඔහුට හිනා වුණා
ඒත් මොකද නොදත් දෙයක් දැනගත හැකි වුණා
මූදු අශ්ව අයියා ඉතා හොඳ මිතුරෙකු වුණා.  

 
© සිත්තර පැංචි

122. ගිරා ළමයි

 

   

  

       අම්මගෙ පෙත්තයි පැංචිගෙ පෙත්තයි 

උදෙන්ම ඇහැඇරිලා

මල් අත්තේ ඉඳ ගේ දෙස බල බල

බත් ඇට ඉල්ලනවා  

උදේට යුද්දේ හැමෝම වැඩ වැඩ 

හරියට බිසී වෙනවා

චූටි පුතාලට බත් අරගෙන අර 

පැංචි හනික එනවා

චූටි පුතේ බත් කෑවා කෑවා 

මුළු වැකියම කියවනවා

පැංචි එක්කලා ගිරා ළමයි හරි 

හරියට දොඩවනවා

සීනු ආවොතින් කුරුමානම ගෙන 

දඩයම හරියනවා

වැඩ වරදින්නට කලියෙන් හනි 

හනිකට අපි බත් කනවා

යාළුවො යාළුවො වටේම යාළුවො 

කුරුළු සද්ද පිරිලා

සතුට අරන් හැම උදේම එනවා 

මිතුරු අයව සොයලා

කරුණාබර පොඩි හිත උතුරාගෙන 

ආදරයක් දැනිලා

යන්නෙත් එන්නෙත් දැන් උඩ පැන පැන 

පැංචිගෙ හිත පිරිලා!

© සිත්තර පැංචි 

121. සුට්ටන් සූටික්කි

අගර දඟර එහෙට මෙහෙට කැරකිලා ඇතී

පුදුම හිතෙන දිගට වැවුන මල් වැලක් ඇතී
රෝස පාට මල් ඒ මත පිබිදිලා ඇතී
දැකුම වුවද නෙතට සිතට සුවය ගෙන දෙතී

 
රේණු සලා සුවඳ හලාසුලන්ගෙ නැළවෙන
සමනල පැණි කුරුල්ලන්ට රසඳුනක් වෙන
දිගැටී පුංචි හොට මානා මලට ලංවෙන
සුට්ටන් සූටික්කි බබෙකි රොනට සැරසෙන

 
පිහාටු ලස්සන අත්දෙක දේදුනු පාටයි
කැරලි කොන්ඩෙ හිස කැරකුණ සුරතල් පාටයි
මල් අතරේ මලක් වගේ හරි හැඩකාරයි
සුට්ටන් සූටිකි බබාට බඩගිනි පාටයි

 
ලස්සන ලස්සන සිත්තර දවසෙම අඳිනා
අම්මාටත් තිතට චිත්‍ර උපදෙස් ලැබෙනා
ගෙදර කලා සංගමයේ මුලසුන දරනා
අපේ පුංචි සිත්තර පැංචිය හරි හපනා.

 

120. ලස්සන වැස්ස

අද ඉර කොහෙද මන්දා හැංගිලා. මුළු අහසම කළුවරයි. ලොකු හුළඟකුත් හමනවා. ඒ හුළඟට අහුවෙන ගස්වල අතු එහෙට මෙහෙට පැද්දෙනවා.  කොළ කැරකි කැරකි බිමට වැටෙනවා.මිදුලේ තියෙන පුංචි මල් ගසුත් එහෙට මෙහාට වැනෙනවා. ලොකුම ලොකු වැස්සක් ළඟ එන්න වගේ. පැංචිට ලොකු සතුටක් හිතට දැනුණා. වහින දවස්වලට වැස්ස දිහා බලාගෙන ඉන්න පැංචි හරිම ආසයි. ඒ විතරක් නෙමෙයි. වැස්සෙ ටිකක් තෙමෙන්න ඇත්නම්...මඩ වතුර වලවල් වල පැන පැන නටන්න ඇත්නම්...මිදුලේ පිරෙන වතුර පාර දිගේ පුංචි පුංචි ඔරු හදලා පා කරන්න ඇත්නම්...ඊට වඩා සතුටක් පැංචිට වෙන නෑ.

ටික වෙලාවක් ගතවුණා. පැංචි හිතුවා හරියටම හරි. හෝ හෝ හෝ සද්දෙකුත් එක්ක  ලොකු වැස්සක් පටන් ගත්තා. පොළොව හරිම ආසාවෙන් බිමට වැහි වතුර බීගෙන බීගෙන ගියා. දැන් නම් පොළොවටත් වතුර ඇති වගේ. ඒත් තව වහිනවා. වැඩි වැහි වතුර එකතුවෙලා මුළු මිදුලම හරි ඉක්මනට පිරුණා. බලන බලන හැම තැනම වතුර. හරිම ඉක්මනට වේගෙන් වේගෙන් වැහැලා වහැලා හතර අතේ වතුර පුරවලා, ලොකු පුංචි දිය පහරවල් හැම තැනටම යවලා වැස්ස පෑව්වා. පැංචි ඉස්තෝප්පුවට වෙලා වැස්ස දිහා බලාගෙන හිටියා. ගේ ඇතුලේ ඉඳන් කොච්චර බැලුවත් පැංචිගේ හිතට මදි. එලියට ගිහින් පොඩ්ඩක් වතුරේ නටන්නමයි පැංචිගේ ආසාව. ඊත් වතුරේ සෙල්ලම් කරලා ලෙඩ වුනොතින් එහෙම අම්මගෙන් බැනුම් අහන්න වෙනවා. අනික ඉස්කෝලේ යන්නත් බැරි වෙනවානෙ. පැංචි ටික වෙලාවක් කල්පනා කළා. එතකොටම හොඳ අදහසක් පැංචිගේ හිතට ආවා.

පැංචි ගේ ඇතුලට ගිහින් එයාගේ වැහි කබාය අන්ද ගත්තා. බොත්තම් ඔක්කොම පිළිවෙලට දා ගත්තා. දැන් හරි ඇඟ නම්  තෙමෙන එකක් නෑ. ඊට පස්සෙ බූට් සපත්තු දෙක හොයාගෙන කකුල් පරිස්සමට දා ගත්තා. දැන් කකුල් දෙකත් හොඳට වැහිලා. තෙමෙන්න විදියක් නෑ. ඊ ලඟට තාත්තාගෙ ලොකු කුඩේ අරන් ඔලුවට ඉහල ගත්තා. කුඩේ ගොඩක් ලොකු නිසා ඔළුව තෙමෙන්නෙත් නෑ. මේ විදියට ලස්සනට සැරසිලා පැංචි අම්මා ලඟට ගියා. මිදුලට ගිහින් පොඩ්ඩක් වටේ ඇවිදලා වැස්ස බැලුවට කමක් නැද්ද කියලා අම්මගෙන් ඇහුවා. අම්මට හරි හිනා. "තෙමෙන්නේ නැති වෙන්න ඔහොම පිළිවෙලට ලෑස්ති වෙලා  යනවා නම් මම මොකටද එපා කියන්නෙ. මගේ හොඳ පැංචි එහෙනම් පරිස්සමින් ගිහින් එන්නකො..." කියලා අම්මා අවසර දුන්නා. ඒ විතරක් නෙමෙයි හාද්දකුත් දුන්නා. පැංචිට ලෝකයක් ලැබුණා වගේ. එයා හරිම සතුටින් ම්දුලට ගියා.

පැංචි එදා එළියේ ඇවිද ඇවිද හුඟාක් විනෝද වුනා. වතුර බීලා හොඳට නාලා අතු වලින් වතුර බේර බේර හිටිය ගස් පැංචිට පෙනුණේ හරියට දියබරියෝ වගේ. රෝස පඳුරේ මල් ටික නම් ඔක්කොම අතුත් එක්කම බිමට නැවිලා බිම ගෑවී ගෑවී තමයි තිබුණේ.  පෙති ගැලවිලා බිමට වැටිලා තිබුන විදිය දැක්කම පැංචි ට දුකත් හිතුණා. පැංචි පාරටත් ගිහින් ඇවිදලා බැලුවා. ඒ හරිය නම් කහ පාට මුහුදක් වගේ. පාරට උඩින් වතුර ගිහින් වෙල බාගයක්ම පිරිලා. ගොයමේ උඩ හරිය විතරයි පැංචිට පෙනුණේ. ඒ ගොල්ලෝ නාන බේසමක බැහැලා වගේ වතුරේ නැලවී නැලවී ඉන්නවා පැංචි හරිම ආසාවෙන් බලාගෙන හිටියා. වතුර බැහැලා ගිය සමහර තැන්වල සුදු වැලි ගොඩවල් මතුවෙලා තිබුණ නිසා පැංචි ගෙදර එනකොට ආවෙ ඒවා උඩින් අඩි තිය තියා. ගෙදර ඇවිත් පැංචි කඩදාසි ඔරු හදලා  අරගෙන ගිහින් ඇල දිගේ පා කළා. ඒවා තාරාවෝ වගේ වතුරේ පා වෙලා ඈතට ගියේ හරිම සැහැල්ලුවෙන්. ඊට පස්සෙ පැංචි පුංචි ගංගාවල් මැද්දෙ හැදිලා තිබුණු දූපත් වල කොඩි දැම්මා. ඇත්තෙන්ම කිව්වොත් පරිසරය පාඩමක්ම තනියෙන් ඉගන ගෙන ඉවර කළා වගේ තමයි අද පැංචිට හිතුණේ. වැස්සට පෙර පරිසරය කොයි වගේද, වහින අතරතුර පරිසරය කොයි වගේද, වැස්සට පසු පරිසරය කොයි වගේද මේ ඔක්කොම ටික පැංචි හොඳට තේරුම්ගත්තා. ඇත්තටම වැස්ස කියන්නෙ හරි අපූරු දෙයක් බව පැංචිට හරියටම තේරුම් ගියේ අද තමයි. ඉතින් ඔයාලත් මේ අපේ පැංචි වගේ අපට ගොඩාක් පාඩම් කියාදෙන, ලස්සන අත්දැකීම් ලබා දෙන වැහි දවස්වලට කැමතියි නේද යාලුවනේ?

© සිත්තර පැංචි.

119. හ්ම් හ්ම්

පාලු රැයේ ගහ මුදුනේ හ්ම් හ්ම් කියා 

බකමූණෝ ඇහැරිලාද අද කලින්ම ඔයා 

හවස දොයිය ගත්ත නිසා තදින්ම ඇස් පියා 

මාත් අවදියෙන් තාමත් බලමි රැයෙහි ශ්‍රියා 

ලොකු ඇස් දෙක ලොකු කරගෙන වැඩියෙන් තව ටිකක්  

වට පිට විපරම් කරමින් හොයනවාද මලක් 

පාට පාට මල් නැතුවට මොකටද සිත දුකක්  

මල් වෙනුවට අර තියෙන්නෙ පායා තරු ගොඩක්

  

දිලිසෙන තරු දිහා බලාගෙන හිටියට හැබැයි  

සමහර විට එකක් දෙකක් ගිනි ගෙන බිම වැටෙයි  

ඉවසිලීමත් වුන තරමට සිත සැනසුම දැනෙයි  

ප්‍රාර්ථනා කල හොඳහිත අපටම යලි ලැබෙයි  

කියන කියන හැම දේටම හ්ම් කියා ඉන්නේ  

මගෙ කියමං හරියි කියල කොහොමද දැන ගන්නේ  

කලබල නැති සන්සුන් රැය සිත් සේ විඳගන්නේ  

ඒකද අපි නිදියනකන් ඉඳ ඔබ ඇහැරෙන්නේ

© සිත්තර පැංචි

118. නත්තල් ලියුම

 

මේ දෙසැම්බර් මාසේ. හරිම හීතලයි. නත්තල් එන්නේ මේ මාසෙ අන්තිම සුමානෙ. බබීට හොඳට මතකයි. මේ පාරත් මට නත්තල් සීයා තෑගි ගෙනත් දෙයිද? බබී කල්පනා කළා. ඇත්තෙන්ම බබී මේ අවුරුද්දම ඉතා හොඳ ගැහැණු ළමයෙක් විදියට තමයි කාලෙ ගත කලේ. අම්මටයි තාත්තටයි කීකරුව හිටියා. ඉස්කෝලේ වැඩ හොඳට කළා. යාළුවන්ට උදව් උපකාර කළා. බබී ගොඩක්ම හොඳ වෙලා හිටිය නිසා තමයි මේ පාර පන්තියේ 'නැණවත් ගුණවත් පුංචි කුමාරි' සම්මානෙත් එයාටම හම්බ වුණේ. ඉතින් නත්තල් සීයා එහෙම හොඳ ළමයෙකුට තෑගි නොදී ඉඳියිද? නෑනෙ. අනිවාර්යයෙන්ම තෑගී අරන් ඒවි. බබී තනියෙන් කල්පනා කළා. මේ විස්තර ඔක්කොම කියලා නත්තල් සීයාට ලියුමක් ලියන්න ඕනෑ. එතකොට නත්තල් සීයාටත් සතුටු හිතෙයි. කල්පනාව අන්තිමේ බබී තීරණය කළා.

බබී ලියුම ලිව්වේ ඉංග්‍රීසියෙන්. ඇයි දැන් එයාට ඉංගීසිත් පුළුවන්නේ. ලියුම ලියලා ඉවර වෙලා ලස්සන චිත්රෙකුත් ඇඳලා හැඩ වැඩ කරලා ලියුම් කවරෙකත් දාලා බබී ලියුම නත්තල් ගහ යට හොඳට පේන තැනකින් පරිස්සමට තිව්වා. ඊට පස්සෙ දවසින් දවස ගෙවුණේ  බොහොම දිග කාලයක්. හැමදාම උදේ අවදි වුන ගමන් බබී නත්තල් ගහ ලඟට දුවගෙන ගිහින් නත්තල් සීයා එයාගෙ ලියුම අරගෙන ගිහින්ද කියලා බැලුවා. මොකද කලින් අවුරුද්දේ නම් එයාට හොඳට මතකයි එයාගෙ ලියුම නත්තල් සීයා අරගෙන ගිහින් තිබුණා. ඒක කියවල බලලා තමයි එයා ඉල්ලපු තෑගි ඔක්කොම නත්තල් සීයා අරගෙන ඇවිත් තිබුණේ. ඉතින් බබී දවස් ගානක් තිස්සේ බලාගෙන හිටියා. ඒත් නත්තල් සීයා ලියුම අරගෙන යන්න ආවෙ නෑ. බබීට හොඳටම දුකයි. නත්තල් සීයා ඉංග්‍රීසි දන්නෙ නැති නිසා ලියුම ගෙනියන්න නැතුව ඇති කියලා තාත්තා නම් බබීට හැමදාම විහිලු කළා.එතකොට නම් බබීට කේන්තිත් ආවා. අම්ම නම් කිව්වෙ කෝකටත් කියලා අපි සිංහලෙනුත් ලියුමක් ලියමු කියලා. බලා ඉඳලා බලා ඉඳලා බැරිම තැන බබී නත්තල් සීයාට සිංහලෙනුත් ලියුමක් ලිව්වා.දැන් ලියුම් දෙකම නත්තල් ගහ යට තියෙනවා. ඒත් නත්තල් සීයා නම් ආවෙ නෑ. දැන්මේ නත්තල් දවසටත් හොඳටම ළඟයි. මේ පාර මට තෑගි ලැබෙන එකක් නැති වෙයිද? බබී නිතරම දුකින් කල්පනා කළා.

ඔහොම ගිහින් ඔන්න නත්තල් දවසට කලින් දවස ඒ කියන්නෙ 24 වෙනිදා දවස ආවා. එදා නම් බබී කෑවෙ බිව්වෙත් නත්තල් ගහ යට ඉඳන්. ඒ කොයි වෙලේ හරි නත්තල් සීයා ඇවිත් එයාගේ ලියුම අරන් යයි කියලා බලාපොරොත්තුවෙන්. එත් රෑ වෙනකන්ම කිසිම විශේෂත්යවක් වුණේ නැහැ. දැන් නම් නිදාගන්න වේලාවත් ඇවිත්. අහල පහල ගෙවල්වල ළමයි තාම අවදියෙන්. ඒගොල්ලෝ හිනාවෙන කතාකරන සද්දේ බබීට තාම ඇහෙනවා.හැම ගෙදරම වගේ නත්තල් සැරසිලි වලින් ලස්සන වෙලා. එලිය වෙලා. එයාලගෙ ලියුම් නත්තල් සීයා බලලද දන්නෙ නෑ. ඔය තරම් සතුටින් ඉන්නෙ ඒගොල්ලන්ගෙ ලියුම් නත්තල් සීයා අරන් ගිහින් වෙන්න ඇති. බබී කල්පනා කළා. "දැන් ගිහින් නිදාගන්න පැටියෝ...හෙට උදේම අවදි වෙලා බලන්නකෝ...ඔයාටත් අනිවාර්යයෙන්ම තෑග්ගක් ලැබිලා තියෙයි..." සීයා ඇවිත් බබීගේ හිත හදලා නිදාගන්න එක්කරගෙන ගියා.

එදා රෑ අහස පුරාම තරු බැබළුණා. හරියට මල්පි පිපිලා වගේ. අමුතු එළියකින් මුළු පලාතම වැහිලා තිබුණා. හරියට ලොකු උත්සවේකට ලේස්ති වෙනවා වගේ. පුදුම ලස්නසනයි. හැම පැත්තෙන්ම හිත නිවෙන සැනසෙන විදියේ ගීතිකා ඇහුණා. එදා රෑ බබී නත්තල් සීයා හීනෙන් දැක්කා. පිණි මුවෝ දෙන්නෙක් බැඳපු ලස්සන කරත්තෙක නැගලා ආපු සුදුම සුදු රැවුල තියෙන නත්තල් සීයා ළමයි හැමෝටම තෑගී බෙදුවා. ඉස්සෙල්ලම ගියේ ඉස්පිරිතාලේ ලෙඩ වෙලා ඉන්න ළමයි බලලා තෑගි දෙන්න. ඊගාවට එයා කාත් කවුරුත් නැතිව තනිවුන පුංචි ළමයි ඉන්න ළමා නිවාසෙට ගියා. නත්තල් සීයා දැකලා ඒ ළමයින්ගේ ඇස් තරු වගේ දිලිසුණා. ඊටත් පස්සෙ නත්තල් සීයා පාරෙ ඇවිද ඇවිද යන්න එන්න තැනක් නැතුව අම්මලත් එක්ක පාරෙ තැන් තැන් වල හිටිය අසරණ ළමයින්ට තෑගි බෙදුවා. එතැනින් පස්සෙ නත්තල් සීයා ගමේ දුප්පත් අහිංසක ළමයින්ගෙ ගෙවල්වලට තෑගි අරන් ගියා. අම්මෝ දුප්පත් ළමයි මේ තරම් ගොඩක්?. මට වඩා තෑගි බෝග ඕන කරන ළමයි මේ ලෝකේ කොච්චර ඉන්නවද? බබිට කල්පනා වුණා. ඇත්තටම නත්තල් සීයා ගොඩාක් හොඳ හරිම කරුණාවන්ත කෙනෙක් තමයි. මට තෑගී නැති වුනාට කමක් නෑ. තෑගි ඕන කරන අයට ලැබුණානෙ. මට ඒ ඇති. බබී නත්තල් සීයාගේ මුහුණ බැලුවා. නත්තල් සීයා හරිම ආදරෙන් බබීට හිනා වෙලා බබීට සුභ රාත්‍රියක් ප්‍රාර්ථනා කළා. ඒත් එක්කම බබී හරිම සනීප නින්දකට වැටුණා.

25 වෙනිදා නත්තල් දවසේ බබී ඇහැ ඇරුනේ අමුතුම සතුටකින්. ඇහැරිලා බැලින්නම් ගෙදර කවුරුවත් නෑ. බබී ටිකක් විපරම් කරලා බැලුවා. මෙන්න හැමෝම හිනා වේවි නත්තල් ගහ ළඟ ඉන්නවා. මොකක්ද දන්නෙ නෑ වෙලා තියෙන්නෙ. බබී ඉක්මනට නත්තල් ගහ ලඟට දුවලා ගියා. අනේ......බබීට හරිම සතුටුයි. නත්තල් ගහ ළඟ දිලිසෙන කොළවලින් ඔතපු ලොකුම ලොකු තෑගි පෙට්ටියක් තිබුණා. බබී ප්‍රවේසමෙන් එක ඇරලා බැලුවා.හරිම හරිම පුදුමයක්. බබී ඉල්ලපු තෑගි ඔක්කොම ඒ පෙට්ටිය ඇතුලෙ තිබුණා. බබී සතුටින් උඩ පැන්නා. එයාට කියාගන්න බැරි තරම් සතුටුයි. නත්තල් සීයාට එයාව අමතක වෙලා නෑ එහෙනම්. බබී තෑගි පෙට්ටිය බදාගෙන නත්තල් ගහ වටේම නැටුවා. හැමෝටම හරිම සතුටුයි. ඒත් එක ප්‍රශ්නයක් තාම බබී ළඟ ඉතුරුයි. මගේ ලියුම් බලලා අරගෙන ගියේ නැතුව නත්තල් සීයා කොහොමද මම ඉල්ලපු තෑගිම හරියටම ගෙනත් දුන්නේ? මේ තියෙන්නෙ තාම ලියුම් දෙකම නත්තල් ගහ ළඟ තිබුණු තැනම. නැටිල්ල නවත්තලා ආපහු ලියුම් දෙක අතට ගන්න ගමන් බබී සීයාගේ මුහුණ දිහා බැලුවා. සීයාට කාරනාව තේරුණා. "මේ පාර නත්තල් සීයා ලියුම් කියවලා ගිහින් විතරයි. අරගෙන ගිහින් නෑ." සීයා හිනා වේවි කිව්වා.

ඉතින් බබීගේ සියලු සැක සංකා ඒ මොහොතෙ ඉවර වුණා. එයාට දැනුණේ පුදුමාකාර සතුටක්. "හොඳ ළමයින්ට හැමෝම ආදරෙයි." ගුරුතුමී පන්තියෙදි කිව්වා බබීට මතක් වුණා. මම ලබන අවුරුද්දෙ මීටත් වඩා හොඳ ළමයෙක් වෙනවා. බබී හුඟාක් සතුටින් එයා ටම පොරොන්දු වුණා. මේක තමයි මගේ හොඳම නත්තල. මට වගේම මේ ලෝකෙ ඉන්න හැමෝටම සතුට ලැබෙන්න ඕන. කිසිම දුකක් නම් වෙන්න එපා. මොහොතකට ඇස පියා ගත්ත බබී නත්තල්  සීයා ගෙනත් දීපු තෑග්ග හරිම ආදරෙන් තුරුළු කරගන්න ගමන් ප්‍රාර්ථනා කළා.

© සිත්තර පැංචි

117. ලුණු ගෙනයාම

අම්මලාට කොහේ ගියත් හරි හරියට වැඩ 

විවේකයක් අරගන්නට කොහෙත්ම නෑ ඉඩ 

තාර බබා පරිස්සමින් නංවන් පිට උඩ 

ලුණු ගෙනියන සෙල්ලම මේ කරන්නෙ දිය පිට 

මේක දැකපු මාළු බබා හොඳට හිතල බලා

පීන පීන හිටි මල්ලිට ලඟට කතා කළා 

කියමු කියමු අපිත් ගිහින් අම්මට වහ වහා 

අපිටත් හවසට කරන්න මේ සෙල්ලම හොඳා 

 

හැමදාමත් බෑ අම්මට කරදර දෙන්නට 

හවස් වෙද්දි පටන් ගනී කොන්ද රිදෙන්නට 

යාලුවන්ට එන්න කියල පිට උඩ යන්නට 

මට පුළුවනි අද තනියෙන් ලුණු ගෙනියන්නට 

පුංචි කමට වෙලාවකට දඟකාරයි තමයි 

ඒ වුණාට පුංචි පැටව් කවුරුත් හරි හොඳයි 

යමක් කියා තේරුම් කල විට ඒ ගැන සිතයි

එහෙම පුංචි ළමයි ඉන්න ලෝකෙම හරි හැඩයි!

© සිත්තර පැංචි

 

116. සූරියකාන්ත මල පිපිලා

 

සූරියකාන්ත මල පිපිලා 

 මුළු උදයම හරි සිරියාවයි 

 මං පළවෙනියා වුන දවසේ 

 අම්මා හිනා වුණා වාගෙයි 

 ඉර මාමාගේ මුහුණ බලාගෙන 

 යන යන පැත්තට හැරෙන්නෙ නෑ 

 මගේ මුහුණ දෙස බලා සිනාසෙනු 

 මිස වෙන කොහෙවත් බලන්නෙ නෑ 

 නිල් කටරොලු මල් කරල් ගලවලා 

 පොතු අරගෙන මල් පෙති හදලා 

 ඇට අරගෙන මල් රේණු අලවලා 

හැදු මගෙ මල මට හරි අගනා

මල් අතරේ ලොව පිබිදෙන ලස්සන 

පාට පාට නෙක සුවඳ අරන් 

සුවඳ මලක් වී පිපෙන්න දිනයෙක

ආසාවෙන් මග බලමි මමත්.